Πολλές φορές είτε από την αγωνία μας να δούμε τα παιδιά μας αποτελεσματικά, είτε προσπαθώντας να τα προφυλάξουμε από πιθανά λάθη ή ακόμη και επειδή το μυαλό μας είναι γεμάτο χίλιες δυο σκοτούρες, ξεχνάμε να τα ενθαρρύνουμε και κρίνουμε τις πράξεις τους μέσα από τα δικά μας μάτια.
Πόσες φορές έχετε παραπονεθεί, ότι ο προϊστάμενός δε σας έχει πει ούτε ένα “μπράβο”; Πόσες φορές κάνατε τα πάντα σε μια σχέση για μια επιβεβαίωση, που δεν ήρθε ποτέ; Πόσες φορές δεν ταλαιπωρηθήκατε για να αντιμετωπίσετε προβλήματα και δεν ακούσατε ούτε ένα “ευχαριστώ”; Από την άλλη, μόλις κάνατε το παραμικρό λάθος, όλοι έρχονταν και ζητούσαν αυστηρά το λόγο…
Λοιπόν, αν αυτή η συμπεριφορά σάς φαίνεται τόσο ενοχλητική, γιατί τώρα την ακολουθείτε και εσείς;
Η αλήθεια είναι, πως όσο εύκολο είναι να είναι κανείς επικριτικός, τόσο δύσκολο είναι να λέει καλά λόγια, ακόμη και στα ίδια τα παιδιά του! Όμως ειδικά στα παιδιά το να είμαστε επικριτικοί, είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε!
Τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση για κάθε τους προσπάθεια και επιβράβευση, όταν οι προσπάθειές τους είναι αποτελεσματικές. Έτσι, μεγαλώνοντας θα μάθουν να μη φοβούνται την αποτυχία και θα πετυχαίνουν πιο εύκολα τους στόχους τους. Τα παιδιά που πιστεύουν στον εαυτό τους γίνονται πιο ισορροπημένοι συναισθηματικά ενήλικες, έχουν λιγότερες ανασφάλειες και δεν αναζητούν στους άλλους την επιβεβαίωση.
Τι είναι ενθάρρυνση;
Τα παιδιά έχουν ανάγκη την ενθάρρυνση για ό,τι καταφέρνουν (επιβράβευση), όπως επίσης και για ό,τι δεν κάνουν καλά (ενίσχυση). Η ενθάρρυνση βοηθά το παιδί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση για όσα κάνει καλά, αλλά και θάρρος να ξαναπροσπαθήσει για όσα δεν κατάφερε με την πρώτη. Έτσι, το παιδί θα μπορέσει σταδιακά να σταθεί στα πόδια του μόνο του, χωρίς να έχει ανάγκη τη συνεχόμενη παρουσία των γονιών.
Βοηθήστε τα παιδιά να πιστέψουν στον εαυτό τους
- Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε υπερθετικούς χαρακτηρισμούς. Σταματήστε να τα εκθειάζετε με εκφράσεις του τύπου “είσαι τέλειος”, “είσαι πανέξυπνη”, “είσαι υπέροχος”. Αυτά τα υπερθετικά, ειδικά όταν επαναλαμβάνονται συχνά, αγχώνουν το παιδί με αποτέλεσμα αυτό να αντιδρά είτε με ανταγωνιστικό είτε με συνεσταλμένο τρόπο.
- Μη χρησιμοποιείτε αρνητικά παραδείγματα, όπως π.χ. “Η Άννα πήρε καλύτερους βαθμούς. Εσύ γιατί δεν μπορείς να τα καταφέρεις όπως η φίλη σου;” Το αρνητικό παράδειγμα δεν είναι ποτέ εποικοδομητικό.
- Προτιμήστε τον ήπιο λόγο της ενθάρρυνσης. Έτσι δείχνετε ότι ενδιαφέρεστε πραγματικά για τις ικανότητές του να αντιμετωπίσει τη ζωή θετικά και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Από τη Μαρία Φωκά .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου